Queenstown en publicatie

Hallo allemaal,

Inmiddels is er al weer een week voorbij sinds ik terug ben uit Queenstown. Queenstown is een prachtige stad aan een meer, omringd door bergen. De busreis naar Queenstown toe was lang en vermoeiend, maar hierdoor heb ik wel heel Nieuw-Zeeland kunnen zien. Prachtige blauwe bergmeren, overal gele bomen (ja, het is herfst), water dat zo helder is dat je de alen van 2 meter lang ziet zwemmen. De eerste dag in Queenstown ben ik eerst naar de Queenstown Gardens gegaan, een klein schiereilandje met een geweldig uitzicht over Lake Wakatipu. Vervolgens ben ik omhoog gelopen naar de Skyline Gondola, met een prachtig uitzicht op de stad. 's Middags heb ik vooral in het centrum van Queenstown rondgelopen en heb ik toch nog wat souvenirs kunnen kopen. In Christchurch is dit niet mogelijk, aangezien het centrum nog steeds grotendeels is afgesloten.

De tweede dag stond er een cruise naar Milford Sound op de planning. De bus vertrok 's ochtends al om half 8. De busreis naar Milford Sound is zo'n 4 uur in totaal, maar vooral de laatste 2 uur zijn prachtig. Je rijdt dan door een gigantisch regenwoud, langs het op een na grootste meer van Nieuw-Zeeland. Hier valt jaarlijks tot zo'n 10 meter regen, dus alles is begroeid met mos. Onderweg stopte de bus een aantal keer om foto's te kunnen maken. Zo zijn we gestopt bij de Mirror Lakes, een klein meertje dat zo rustig is dat alle omringende bergen er perfect in reflecteren. Aan het eind van de busreis, zijn we door de Homer-tunnel gereden, een tunnel zonder betonnen wandbekleding, maar waar je de uitgehouwen rotsen gewoon ziet zitten. Als laatste voor Milford Sound zijn we nog gestopt bij The Chasm, een waterval door een nauwe bergspleet, waar de rotsen door de erosie hele rare vormen hebben aangenomen.

In Milford Sound mochten we gelijk op de boot en begon de cruise. De tocht door het fjord naar de Tasman Sea was winderig en koud, maar echt prachtig om te zien. Doordat het hier zoveel regent, zijn er overal watervallen te zien en ligt er bovenop het zoute water, een laag van een paar meter met zoet regenwater. Hierdoor lijkt het water bijna zwart te zijn. Onderweg zijn we ook nog een paar zeehonden en dolfijnen tegengekomen. Op de weg terug begon het helaas te regenen, maar goed, dat kan ook bijna niet anders, ze moeten toch die 10 meter per jaar halen. Vervolgens heb ik nog even bij de kapitein op de brug staan kijken en heb ik op het voordek zowat onder een waterval gestaan. Uiteindelijk kwamen we weer in de haven en begon de terugreis naar Queenstown, die vooral de tweede helft echt donker was, waardoor ik meer sterren heb gezien dan ooit van tevoren.

's Maandags stond de busreis terug naar Christchurch gepland en om een of andere rare reden, doet die er een uur korter over dan de reis naar Queenstown. De volgende dag had ik ook nog vrij, aangezien Tweede Paasdag en Anzac day op dezelfde dag vielen. Hier schuift men dan de vrije dag gewoon een dag op.

Inmiddels is het ook bekend dat ik de publicatie mag gaan schrijven. Sterker nog, hij is al voor de helft af. Vandaag had ik m'n laatste reguliere afspraak met Thomas, m'n begeleider, en de resultaten zijn veelbelovend. Volgens hem waren de doelstellingen zeker gehaald nu ik met mijn programma in staat ben tumoren van 10 mm in diameter waar dan ook in de borst weet op te sporen. Ik heb het op de siliconen modellen zelf geprobeerd en zeker als ze iets dieper zitten, zijn die met de hand niet te voelen. Aanstaande vrijdag hebben we nog een laatste bijeenkomst met alle DIET-collega's, waar ik mijn werk presenteer. Zaterdag vertrekt Thomas namelijk naar het buitenland voor een conferentie en dan ben ik hier dus officieel klaar.

De laatste week zal dus bestaan uit schrijven, schrijven en nog eens schrijven en tussendoor ook nog een presentatie maken. Uiteindelijk zal dit dus af moeten zijn aan het eind van de week en dan kan ik hier alles in gaan pakken.

Tot de volgende keer,

Maikel